U bevind zich in: Medisch Samenwerking met Amerpoort Samenwerking Twizst en Amerpoort tovert glimlach tevoorschijn

Samenwerking Twizst en Amerpoort tovert glimlach tevoorschijn

Samenwerking Twizst en Amerpoort tovert glimlach tevoorschijn

Vanaf 6 mei werken medewerkers met een verstandelijke beperking op basis van dagbesteding bij Twizst in Bunschoten. Dit zijn cliënten van Amerpoort. Dagbestedingsmanager Brechje Buxtorff van Amerpoort en Klaas Meester, eigenaar van Twizst, blikken tevreden terug op de eerste weken van de samenwerking. 

,,De doelstelling van Twizst is mensen gelukkig of gelukkiger maken. Dat doen we door onder meer sport, wellness, bowling en een sfeervolle accommodatie aan te bieden voor bijvoorbeeld een huwelijks- of jubileumfeest. En in het Grand Café door mensen een heerlijke lunch, diner of borrel te serveren", aldus Klaas. ,,We vinden het ook bij ons passen om mensen met een verstandelijke beperking een werkplek midden in de samenleving en daarmee ook geluk te bieden. We hebben in de eerste weken al gezien dat het de bezoekers en onze eigen medewerkers een glimlach oplevert als zij de nieuwe medewerkers ontmoeten of met ze samenwerken." 

Ook dagbestedingsmanager Brechje Buxtorff vindt de nieuwe werkplek perfect passen bij Amerpoort. ,,Het sluit aan bij onze missie: samenwerken aan een goed leven voor mensen met een verstandelijke beperking. De nieuwe medewerkers hebben het naar hun zin. Het was een lang gekoesterde wens om ook in Bunschoten een dagbesteding midden in de maatschappij te hebben."

Brechje. ,,We hebben rondgekeken in Bunschoten-Spakenburg naar mooie werkplekken voor onze cliënten en kwamen daarbij bij Twizst uit. Ik heb Klaas gebeld voor een oriëntatiegesprek en gevraagd of we iets voor elkaar zouden kunnen betekenen. Ik zag een win-winsituatie voor beide.’’ Klaas geeft aan dat hij in eerste instantie enigszins gereserveerd was, aftastend. ,,Voor mij was de vraag: past het bij ons en willen we het wel? Onze doelstellingen zijn in de kern vrijwel identiek, dus dat was wel een positief gegeven. Als je mensen met verstandelijke beperking een plaats kunt geven, is dat natuurlijk heel mooi. We zijn ons gaan oriënteren in Grand Café de Lindenhof in Soest. Daar werken ook cliënten van Amerpoort. Samen met Anita, mijn echtgenote ben ik daar enkele keren wezen kijken. Ook zijn we in de Postkamer in Nijkerk geweest. In beide horecabedrijven hebben we ervaren hoe sterk de verwevenheid is en gezien dat het werkt. Wij zagen daar dat het heel goed loopt en dat het veel voldoening geeft, zowel voor de doelgroep als de eigen medewerkers van de Lindenhof. Het was gewoon ontwapenend. Reden voor ons de stap te zetten’’

Bij Twizst is altijd het nodige te doen, denk alleen al aan het schoonhouden van het pand. Daarnaast zijn er de voorbereidende werkzaamheden voor de horeca, zoals het bijvullen van de koelkasten, het aansteken van de kaarsjes, de kaarten op de tafels zetten. Daarnaast het helpen in de bediening tijdens de koffiedrinkmomenten en de lunch. En verder de was doen en opvouwen. Klaas: ,,Er is een goede rol voor ze weggelegd. We zien ze niet als vervanging, maar als aanvulling op onze eigen medewerkers. Daardoor kunnen de medewerkers in Twizst extra service verlenen.’’

Op dit moment zijn vier mensen van Amerpoort werkzaam bij Twizst. De bedoeling is dat uit te breiden naar zes tot twaalf personen. Er is gestart met de ochtenden van maandag tot en met woensdag. Successievelijk wordt dat uitgebreid, met op termijn wellicht ook assistentie op de avonden dat er een feest is.

Klaas geeft aan: ,,Het mooie van Amerpoort is dat er altijd een begeleider bij is, een getrainde professional, die precies weet hoe hij/zij met de mensen om moet gaan. We hebben hier ook een jobcoach gehad. Daar hebben we mindere ervaringen mee gehad. Toen moesten we die medewerkers zelf aansturen, coachen. Daar ging veel erg veel tijd en energie in zitten. Dat is niet goed bevallen. Met Amerpoort loopt dat veel soepeler.’’

Klaas was in eerste instantie gematigd optimistisch. Bij hem was het in eerste aanleg fiftyfifty. ,,Ik had de jobcoach nog op het netvlies staan. Ik dacht: als het zo’n traject wordt, word ik daar niet gelukkig van. Toen de vraag van Amerpoort kwam, vroeg ik me af, moet ik er wel aan beginnen? Ik wilde het niet direct afkappen, maar het eerst zelf ervaren, het een kans geven. Daarnaast vond ik het toch ook wel heel leuk om hier als bedrijf mee aan de slag te gaan. Ik wil met mijn bedrijf ook maatschappelijke verantwoordelijkheid dragen. Dit past dus goed bij onze doelstelling.’’

Brechje merkte die gereserveerdheid ook. ,,We hebben twee bijeenkomsten gehad met de medewerkers van Twizst. Zij stelden volop vragen. We hebben alles eerlijk met elkaar gedeeld. Sommigen waren behoorlijk sceptisch. Ik sprak ze vorige week weer. Ze waren heel enthousiast en zeiden: ‘Het is zo’n meerwaarde voor mijn werk.’ Klaas onderstreept dat: ,,Ik zie de afgelopen weken ook onze eigen medewerkers met een big smile rondlopen. Die vinden de samenwerking geweldig. We hebben eerst gezorgd dat we draagvlak kregen. Het past bij ons, maar de volgende vragen waren: willen we het ook en welke impact heeft het op onze mensen en past het bij onze mensen? Het heeft goed uitgepakt. Mensen die eerst sceptisch waren, zie je nu met een grote glimlach het oppakken. Het is een gezamenlijke passie. Dat straalt af van zowel de medewerkers als de cliënten.’’ Brechje: ,,Dat hoor ik ook van ouders.’’

Brechje geeft aan dat cliënten tot op zekere hoogte kunnen aangeven wat ze graag willen doen. ,,De begeleiding houdt een sollicitatiegesprek met een cliënt, waar eventueel een verwant bij zit. Daarin tasten we af: wat vind je leuk, spannend, lastig? We spreken ook altijd een proefperiode af. Het helpt wel om de verwachtingen scherp te stellen. Als iemand niet houdt van het werken in een omgeving met veel mensen of niet tegen drukte kan, dan is de horeca niet geschikt. Ze moeten ook wel een aantal basisvaardigheden hebben om in de horeca te werken, van aanpakken weten. Wij bieden daarbij ondersteuning. Als de verwachtingen helder zijn, is de slagingskans groter.’’

Brechje maakt duidelijk dat als cliënten aan de slag gaan bij een bedrijf er wel voldoende zinvolle werkzaamheden moeten zijn. ,,Anders gaat het scheef. Bij Twizst loopt dat uitstekend. We zijn begonnen met de ochtenden van maandag tot en met woensdag, maar kijken ook al naar de andere dagen. Daar hebben we continu overleg over.’’ Klaas: ,,Het doel is de maandag tot en met de zaterdag overdag. We houden daarbij goed in de gaten wat wel en niet past. Dat blijft een continu zoeken.’’ De medewerking verloopt boven verwachting. Brechje: ,,Doe je het alleen voor het plaatje, dan gaat het niet lukken. Cruciaal in dit soort samenwerkingsprojecten is: wil je het echt met elkaar, oprecht, wil je elkaar versterken? Dan gaat het zeker lukken. Duidelijke afspraken helpen daarbij. Klaas is verantwoordelijk voor de bedrijfsvoering van zijn bedrijf, wij voor de zorg. Maar je zit wel samen in één bedrijf. Heb je tips voor elkaar, dan moet je die zeker oppikken, daar word je beter van. Zo versterk je elkaar. Vanuit je eigenheid en met respect voor elkaars eigenheid is het zaak continu in gesprek te blijven. Dat maakt het helder en zorgt ervoor dat het helder blíjft.’’

Klaas geeft tot slot aan: ,,Missie is misschien een iets te groot woord, maar we vinden het wel heel leuk dat we iets voor deze mensen kunnen betekenen. We hebben daar ook de tijd en ruimte voor. En nogmaals, het past ook prima binnen onze visie en missie, die we op papier hebben staan. Dit sluit daar naadloos op aan. En de cliënten zijn voor ons gewoon collega’s, ze worden en voelen zich gewaardeerd.‘’